Mikhail Nejemiévich Tal (letón: Mihails Tāls tamén transliterado como Mikhaïl Tal ou Tahl) nacido en Riga, Letonia o 9 de novembro de 1936 e morto en Moscova o 28 de xuño de 1992, de pais xudeus, foi o oitavo Campión do Mundo de xadrez.
Coñecido como "o Mago de Riga",ou "o brujo de Riga" destacou desde moi novo pola súa sorprendente capacidade para crear ataques tácticos e combinacións sorprendentes e, a miúdo, moi arriscadas. O seu peculiar estilo converteuno nun dos xogadores máis lendarios da historia do xadrez.
Tal aprendeu o xogo na infancia, grazas ao seu pai, pero xogou os 17 anos a súa primeira partida cun gran mestre. Apenas 8 anos despois xa era campión do mundo, polo que progresou rapidamente. Obtivo un segundo posto no Campionato letón de 1954, xunto co seu título de mestre da URSS, tras gañar ao campión bielorruso Saïgin. Tivo outro éxito ao triunfar na semifinal do campionato da URSS individual. Cara a 1956, quedou a un punto dos vencedores, e no ano de 1957, Tal quedou quinto ex aequo na semifinal, algo lonxe do futuro campión do mundo, Petrossian.
Diversas vitorias axudáronlle a consolidarse no cume, gañou o campionato sovietico en 1958 (12,5/18), logo o interzonal de Portoroz o mesmo ano e finalmente, ao coroarse campión do Torneo de Candidatos disputado en Iugoslavia en 1959 (axudado por 4 vitorias sobre o mozo Bobby Fischer) obtivo o dereito a disputar o match polo Campionato do Mundo. Ata precedido polas súas vitorias (conseguira, ademais, o primeiro lugar en Zúric 1959 con 11,5/15 por diante de Fischer, Gligoric e Keres, sumado a 13,5/15 na olimpíada de Leipzig 1960) foi unha gran sorpresa cando, en 1960, á idade de 24 anos, Tal derrotou ao posicional e estratéxico Mikhail Botvinnik neste encontro, co que se converteu no Campión do Mundo máis novo de todos os tempos (ata que Kaspárov superouno, gañando o título aos 22 en 1985). Botvínnik gañou o encontro de desquite a comezos de 1961, onde Mikhail Tal tivo que dobregarse, aparentemente por problemas de saúde, 8-13. Meses máis tardesm gañou o Torneo de Bleg diante de Fischer, pero a súa saúde obrigoulle a retirarse de varios torneos, como o dos Candidatos de Curacao.
A súa saúde seguiulle xogando malas pasadas nos seguintes anos, pero aínda así conseguiu excelentes resultados. Entre eles cóntanse o refacho de 83 partidas sen ser derrotado en 1972-1973 (gañou 5 torneos consecutivos nese período, incluíndo un campionato soviético) e o primeiro posto ex aequo con Anatoly Karpov no "Torneo das Estrelas" de Montreal en 1979.
Tal foi moi esperado no interzonal de Leningrado, pero se afundiu con apenas 8,5 puntos sobre 17, atrás de xogadores como Kortchnoï e Karpov. En 1973 quedou noveno no Campionato da URSS, e en 1975 non conseguiu cualificar para o torneo de 1976, ytas varios resultados mediocres. No período 1978-1979, gañou varios torneos, como o Campionato da URSS e o Terra dos homes. Así mesmo, impúxose no interzonal 1979, pero ao longo dos torneos de 1980, perdeu en cuartos de final, derrotado por Polougaïevski, 3-0. Sería ata 1988, cando gañou o único campionato do mundo de xadrez lóstrego que se organizou.
Enfrontou serios problemas de saúde, e someteuse a diversos tratamentos, que culminaron cunha dependencia á morfina por parte de Tal, quen jocosamente afirmaba que non era morfinómano, senón Tchigorinómano (facendo referencia a Tchigorine, fundador da escola rusa no século XIX, en oposición a Morphy, considerado neses tempos o mellor xogador do momento).
Foi enterrado no cemiterio xudeu de Riga, tras falecer nun hospital moscovita en 1992 á idade de 55 anos.
Entre os xogadores actuais, o español, tamén nacido en Letonia, Aleksei Xírov é probablemente o máis influído e inspirado polo estilo de Tal
Coñecido como "o Mago de Riga",ou "o brujo de Riga" destacou desde moi novo pola súa sorprendente capacidade para crear ataques tácticos e combinacións sorprendentes e, a miúdo, moi arriscadas. O seu peculiar estilo converteuno nun dos xogadores máis lendarios da historia do xadrez.
Tal aprendeu o xogo na infancia, grazas ao seu pai, pero xogou os 17 anos a súa primeira partida cun gran mestre. Apenas 8 anos despois xa era campión do mundo, polo que progresou rapidamente. Obtivo un segundo posto no Campionato letón de 1954, xunto co seu título de mestre da URSS, tras gañar ao campión bielorruso Saïgin. Tivo outro éxito ao triunfar na semifinal do campionato da URSS individual. Cara a 1956, quedou a un punto dos vencedores, e no ano de 1957, Tal quedou quinto ex aequo na semifinal, algo lonxe do futuro campión do mundo, Petrossian.
Diversas vitorias axudáronlle a consolidarse no cume, gañou o campionato sovietico en 1958 (12,5/18), logo o interzonal de Portoroz o mesmo ano e finalmente, ao coroarse campión do Torneo de Candidatos disputado en Iugoslavia en 1959 (axudado por 4 vitorias sobre o mozo Bobby Fischer) obtivo o dereito a disputar o match polo Campionato do Mundo. Ata precedido polas súas vitorias (conseguira, ademais, o primeiro lugar en Zúric 1959 con 11,5/15 por diante de Fischer, Gligoric e Keres, sumado a 13,5/15 na olimpíada de Leipzig 1960) foi unha gran sorpresa cando, en 1960, á idade de 24 anos, Tal derrotou ao posicional e estratéxico Mikhail Botvinnik neste encontro, co que se converteu no Campión do Mundo máis novo de todos os tempos (ata que Kaspárov superouno, gañando o título aos 22 en 1985). Botvínnik gañou o encontro de desquite a comezos de 1961, onde Mikhail Tal tivo que dobregarse, aparentemente por problemas de saúde, 8-13. Meses máis tardesm gañou o Torneo de Bleg diante de Fischer, pero a súa saúde obrigoulle a retirarse de varios torneos, como o dos Candidatos de Curacao.
A súa saúde seguiulle xogando malas pasadas nos seguintes anos, pero aínda así conseguiu excelentes resultados. Entre eles cóntanse o refacho de 83 partidas sen ser derrotado en 1972-1973 (gañou 5 torneos consecutivos nese período, incluíndo un campionato soviético) e o primeiro posto ex aequo con Anatoly Karpov no "Torneo das Estrelas" de Montreal en 1979.
Tal foi moi esperado no interzonal de Leningrado, pero se afundiu con apenas 8,5 puntos sobre 17, atrás de xogadores como Kortchnoï e Karpov. En 1973 quedou noveno no Campionato da URSS, e en 1975 non conseguiu cualificar para o torneo de 1976, ytas varios resultados mediocres. No período 1978-1979, gañou varios torneos, como o Campionato da URSS e o Terra dos homes. Así mesmo, impúxose no interzonal 1979, pero ao longo dos torneos de 1980, perdeu en cuartos de final, derrotado por Polougaïevski, 3-0. Sería ata 1988, cando gañou o único campionato do mundo de xadrez lóstrego que se organizou.
Enfrontou serios problemas de saúde, e someteuse a diversos tratamentos, que culminaron cunha dependencia á morfina por parte de Tal, quen jocosamente afirmaba que non era morfinómano, senón Tchigorinómano (facendo referencia a Tchigorine, fundador da escola rusa no século XIX, en oposición a Morphy, considerado neses tempos o mellor xogador do momento).
Foi enterrado no cemiterio xudeu de Riga, tras falecer nun hospital moscovita en 1992 á idade de 55 anos.
Entre os xogadores actuais, o español, tamén nacido en Letonia, Aleksei Xírov é probablemente o máis influído e inspirado polo estilo de Tal
No hay comentarios:
Publicar un comentario